Περιγραφή βιβλίου

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα παιδί στην Αγγλία που έτρωγε πρωινό με τα γουρούνια του…

Όχι, δεν είναι παραμύθι. Όταν ο Τρίστραμ ήταν 15 χρονών άρχισε να εκτρέφει γουρούνια για να συμπληρώνει το χαρτζιλίκι του. Για να ταΐζει τα γουρούνια του με αγνές τροφές πήγαινε στους μαγαζάτορες της πόλης του και έπαιρνε ό,τι τους περίσσευε. Και στους κάδους απορριμμάτων των σούπερ μάρκετ πήγαινε γιατί εκεί εύρισκε πάντα ένα σωρό πολύ καλά πράγματα για τα ροζουλί παχουλά γουρούνια του.

Μια μέρα, εκεί που έδινε στα γουρούνια του το πρωινό τους με τρόφιμα από τους κάδους, δοκίμασε ένα σάντουιτς με λιαστή τομάτα που θα έληγε την επόμενη μέρα. Και το βρήκε τόσο γευστικό που κάθισε και το έφαγε όλο παρέα με ζώα του που μασουλούσαν αδιάφορα για τη μεγάλη του ανακάλυψη. Αυτό το γεγονός έκανε τον Τρίστραμ να ασχοληθεί συστηματικά με το πόσα εκατομμύρια τόνοι τροφίμων κατάλληλων για κατανάλωση καταλήγουν στα σκουπίδια για διάφορους αδιανόητους λόγους. Αυτή του η έρευνα τον έκανε διάσημο σε ολόκληρο τον κόσμο και πολλές εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι έχουν δει την ομιλία του στο διαδίκτυο.

Την ιστορία αυτού του παιδιού από την Αγγλία διάλεξε ο μπαμπάς των δύο ηρώων αυτού του βιβλίου για να τους μιλήσει για τους τρόπους καταπολέμησης της σπατάλης στα τρόφιμα που γίνεται σε όλες τις προηγμένες χώρες. Ο ίδιος, μαζί με μερικούς γνωστούς του, είχε ιδρύσει ένα σωματείο που φρόντιζε ώστε τα τρόφιμα που περίσσευαν από κάποιους να διοχετεύονται σε κάποιους άλλους που τα είχαν ανάγκη αντί να καταλήγουν στους κάδους σκουπιδιών.

Και για να τους δείξει πώς γίνεται στην πράξη κάτι τέτοιο, στον γάμο που τους είχαν καλέσει πηγαίνουν με το φορτηγάκι του σωματείου (να δείτε μούτρα που έκανε η μαμά!) για να μαζέψουν ό,τι περισσέψει από τον μπουφέ. Μέσα στη μαύρη νύχτα θα συναντούσαν έναν φίλο του μπαμπά, μέλος κι αυτός του ίδιου σωματείου, που θα είχε μαζέψει τρόφιμα από τα ακριβά ξενοδοχεία της παραλίας για να ανταλλάξουν μερικά από αυτά καθώς ο καθένας θα πήγαινε να τα παραδώσει σε διαφορετικό μέρος- σε ένα γηροκομείο ο φίλος και σε έναν παιδικό σταθμό απόρων παιδιών οι τρεις ήρωες- γιατί δεν θα ήταν σωστό να πάνε το χοιρινό με δαμάσκηνα βουτηγμένα σε κόκκινο κρασί και τζίντζερ στα παιδιά, ούτε τούρτα με αγριότατα φρούτα του δάσους και παντεσπάνι με γεύση τρούφας στους ηλικιωμένους.

Και σαν να μην τους έφτανε η ολονύχτια περιπέτεια των παιδιών, ο μπαμπάς τους με τις καταπληκτικές, όπως μόνο ο ίδιος τις βρίσκει, ιδέες, για τον μπουφέ των γενεθλίων του μεγάλου του γιου είχε καλέσει έναν φίλο του για να μαγειρέψουν υγιεινά εδέσματα με αγνά υλικά, όπως πένες ολικής άλεσης με γιαούρτι και προσιούτο, αντί γι αυτά τα μπλιαχ-κατεψυγμένα-μπλιαχ-παλιοπράγματα που έχουν συνήθως στα πάρτι.

Εννοείται βέβαια ότι αυτό που θα περίσσευε θα έπρεπε… ξέρετε τώρα πού θα έπρεπε να πάει, ναι; Ήταν όμως τόσο νόστιμα που δεν έμεινε σχεδόν τίποτα!

Περισσότερες πληροφορίες