Περιγραφή βιβλίου
Oι ιστορίες του παππού Φάλσταφ στο μικρό Ουίλιαμ (τον Σαίξπηρ, εννοείται)
Ήταν που λέτε παιδιά πριν πολλά-πολλά χρόνια, τετρακόσια και βάλε, σε μια μικρή πόλη της Αγγλίας, που γεννήθηκε ένα αγόρι που το έλεγαν Ουίλιαμ και τον μπαμπά του Σαίξπηρ. Ουίλιαμ Σαίξπηρ δηλαδή το έλεγαν το αγόρι, αλλά όλοι το φώναζαν Ουίλ.
Μη φανταστείτε ότι ήταν πολύ υπάκουο παιδί, να του λες δηλαδή να μην κομματιάζει τις κούκλες της αδελφής του και να μη βασανίζει τα ζωντανά ποντίκια που έπιανε και να το κάνει. Όχι βέβαια. Ήταν όμως πολύ μελετηρός.
Αφού τελείωνε με όλες τις ζαβολιές και τις πονηριές και τις σκανταλιές της ημέρας, από τότε που είχε μάθει να διαβάζει, έπαιρνε ένα βιβλίο στα χέρια του και ήταν ικανός να διαβάζει όλη τη νύχτα καίγοντας όλα τα κεριά του σπιτιού.
Περισσότερο όμως και από τα βιβλία του άρεσαν οι ιστορίες που του έλεγαν οι άλλοι, με πρώτον και καλύτερο τον παππού του Φάλσταφ, ένα γέρο χοντρό συνταξιούχο ιππότη.
Ο παππούς δεν σεβόταν και πολλά πράγματα σ’ αυτόν τον κόσμο και πολλοί συμπολίτες του πίστευαν ότι κανονικά θα έπρεπε να περάσει το υπόλοιπο της ζωής του στη φυλακή. Τέλος πάντων.
Εμείς σαν να τον κρυφακούμε να λέει στον μικρό Ουίλιαμ:
- για τον έρωτα του Τρωίλου και της Χρυσηίδας τον καιρό του τρωικού πολέμου…
- για ένα παλιόπαιδο φίλο του ονόματι Χαλ, ο οποίος προς το τέλος της ιστορίας γίνεται βασιλιάς και αλλάζει το όνομά του σε Ερρίκος…
- για το φλερτ του με δύο εύθυμες κυρίες στο Γουίδσνορ και για το τι τράβηξε από το σύζυγο της μίας από αυτές…
- για έναν πρίγκιπα της Δανίας που τον έλεγαν Άμλετ και το φάντασμα του πατέρα του που τον έβαλε να εκδικηθεί τον δολοφόνο θείο του…
- για τον Ρωμαίο Μοντέγο και την Ιουλιέτα Καπουλέτου οι οποίοι… καλά, όλοι ξέρετε τι έπαθαν…
- για τον απαισιότατο Ριχάρδο Γ΄ που είχε το κακό συνήθειο να σκοτώνει τους πάντες γύρω του, κατά προτίμηση τους συγγενείς του…
- για ένα όνειρο μιας καλοκαιρινής νύχτας με ξωτικά, ερωτευμένους και βασιλιάδες που ήταν σαν κάποιος να είδε στην αρχαία Ελλάδα… και τέλος,
- για τον Πρόσπερο, έναν πρώην δούκα μάγο που τελικά αποφάσισε να μην εκδικηθεί εκείνους που τον είχαν ξαποστείλει σ’ ένα έρημο νησί μαζί με την κόρη του…
Και άλλο που δεν του έλεγε του Ουίλ ο παππούς Φάλσταφ: «Κοίτα, μυξιάρικο, μην τα πεις σε κανέναν και γίνουμε ρεζίλι…»
Κριτικές
Δεν υπάρχουν κριτικές ακόμα, θα θέλατε να προσθέσετε τη δική σας;