Περιγραφή βιβλίου

«Τι είναι πάλι αυτή η μπούρδα;», ρωτάει ο μικρός Οδυσσέας στην αρχή. «Δε θυμάσαι; Είναι οι ετικέτες των ρούχων που τις αναποδογυρίζουμε για να δούμε τι κρύβουν από πίσω», του απαντά ο αδελφός του Νικόλας. Ο μικρός δέχεται να παίξει μαζί τους μόνο όταν ο πατέρας του τού θυμίζει ότι λίγες μέρες νωρίτερα τον είχε χρίσει ιππότη της αναποδογυρισμένης ετικέτας… και το ταξίδι στον κόσμο της κρυμμένης ομορφιάς των πραγμάτων μπορεί να αρχίσει.

Πρώτος ο μικρός θα τους δείξει τη συλλογή του από ετικέτες με ζώα, που του αρέσουν πολύ, και με δράκους, που τον τρομάζουν λίγο. Στη συνέχεια, ο μεγάλος θα παρουσιάσει τη δική του συλλογή με ετικέτες από παράθυρα με θέα παραλίες, ουρανοξύστες, σύννεφα, αστέρια και γόνδολες και τα σπανιότατα ευρήματά του με αερόστατα, χαμόγελα και λουλούδια.

Ο μπαμπάς τους, που όλο τον έξυπνο θέλει να κάνει, τους δείχνει τις δικές του ετικέτες που στην πίσω τους όψη κρύβουν σκάλες, δένδρα και δάση… φαντάσματα του μπαμπά του Άμλετ (αν είναι ποτέ δυνατόν!)… την απλωμένη μπουγάδα μιας νεράιδας (μα πού τα βρίσκει;)… εφιάλτες (πλάκα κάνει)… και σελίδες βιβλίων γραμμένων σε αρχαίες νεκρές γλώσσες (αυτό πια…).

Να ήταν μόνο αυτά και τα παιδιά να πήγαν για ύπνο και όλα να τελείωσαν μια χαρά;

Όχι βέβαια! Ο μπαμπάς έχει προσκαλέσει στο σπίτι τους ένα φίλο του που έχει γκαλερί για να του δείξει τα έργα (ναι, καλά) του παππού του τού ζωγράφου (λέει) που είχε γεννηθεί στην Ελλάδα από Βαυαρό πατέρα και Ελληνίδα μητέρα (σιγά τώρα), έφυγε όμως για τη Γερμανία (λογικό ακούγεται) και από εκεί μετανάστευσε στην Αμερική (U.S.A.) για να γίνει ένας από τους πρωταγωνιστές του Αφηρημένου Εξπρεσιονισμού (άκου πράγματα…).

Ο φίλος του μπαμπά ενθουσιάζεται με τις ζωγραφιές του παππού με ήλιους κρυμμένους πίσω από γκρίζα σύννεφα (αν και…), με θολά τοπία που βλέπει κανείς από παράθυρα (αυτό κάτι μου θυμίζει), πολεμικά σύμβολα (άλλο και τούτο πάλι…), χάσματα (χμ…), αλλά και πανέμορφα έργα της τελευταίας του δημιουργικής περιόδου. Και ναι, συμφωνεί να κάνουν το συντομότερο δυνατόν μια έκθεση με τα έργα του παππού που… ένα περίεργο πράγμα, του μοιάζουν φτιαγμένα από κλωστές…

Τα δύο παιδιά παρακολουθούν κρυφά τη συζήτηση των δύο φίλων πίσω από τη μισάνοικτη πόρτα, αν και δεν είναι πολύ σωστό αυτό. Λυπούνται τον φίλο του μπαμπά τους και ντρέπονται για τον μπαμπά τους που έχει φωτογραφίσει τις αναποδογυρισμένες ετικέτες και του τις δείχνει στον υπολογιστή σαν έργα του προπάππου τους… Είναι σίγουροι όμως ότι την επόμενη μέρα θα του πει την αλήθεια και θα γελάνε με τις ώρες.

Και σαν να μη του έφταναν όλα αυτά του κυρίου με τις ετικέτες, οργανώνει μια διάλεξη στο σχολείο τους για να μιλήσει και σε άλλα παιδιά για την κρυμμένη ομορφιά των πραγμάτων. Αφού βέβαια τους πει πρώτα τα άπειρα ψέματα και τα ταλαιπωρήσει για να βρουν τι είναι όλα αυτά τα όμορφα πράγματα που τους προβάλλει στον τοίχο της αίθουσας εκδηλώσεων.

Έτοιμος ήταν να πει και στα παιδιά για έναν παππού ζωγράφο που…

Περισσότερες πληροφορίες