Περιγραφή βιβλίου

Τι να πει ο ένας ήρωας αυτού του βιβλίου όταν, τον άλλο ήρωα, τον πατέρα του, μερικές μέρες μετά την απόλυσή του, τον βλέπει τόσο χαρούμενο όσο δεν τον είχε δει ποτέ στο παρελθόν; «Πάει, τρελάθηκε», λέει. Μπορεί και να μην έχει δίκιο όμως… Όταν ο άνεργος του λέει ότι, τελικά, αυτό που πάντα ήθελε να γίνει ήταν μάγειρας και ότι είχε έρθει επιτέλους η ώρα να το προσπαθήσει, τι να του πει; «Δεν πας καλά;», αφού μια χαρά τον βλέπει.

Μέχρι να τα καταφέρει όμως ο μπαμπάς πρέπει να κάνει ένα σωρό άλλες μικροδουλειές αλλά όχι μόνος του. Μαζί με τον γιο του έχει περισσότερη πλάκα. Και όχι μια οποιαδήποτε μικροδουλειά…

Η μία ιδέα σπρώχνει την άλλη πάνω στο τραπέζι όπου καταστρώνουν τα σχέδιά τους πριν πάρουν τις αποφάσεις τους.

Και ναι, τολμούν να προτείνουν στους γείτονές τους να βγάζουν βόλτα τους σκύλους τους για να κάνουν την ανάγκη τους, να τους ποτίζουν τα λουλούδια και τα φυτά για όσο καιρό αυτοί λείπουν και να τους πλένουν τα αυτοκίνητα μπροστά από το σπίτι τους.

Και, κοίτα πόσος χώρος περισσεύει στο γκαράζ τους τώρα που πούλησαν το μεγάλο τους αυτοκίνητο για να πάρουν ένα πολύ μικρότερο. Τι να τον κάνουν; Τον κάνουν κάτι που έλειπε όχι μόνο από τη γειτονιά τους αλλά από ολόκληρη την πόλη: ένα συνεργείο παιχνιδιών για να επισκευάζουν κούκλες που τους έσπασε το πόδι όταν έκαναν ποδήλατο, μηχανικούς τυμπανιστές που έχασαν το πράσινο καπέλο τους και τηλεκατευθυνόμενα που αντί για όπισθεν έστριβαν δεξιά.

Και να ήταν μόνο αυτά; Όχι βέβαια! Το διασκέδαζαν τόσο πολύ που έκαναν τόσες πολλές γνωριμίες στη γειτονιά τους που δεν σταμάτησαν να στύβουν το μυαλό τους για να κάνουν περισσότερες με καινούργιες ιδέες.

Μία από αυτές ήταν να φροντίζουν τα ρολόγια του Δήμου ώστε να δείχνουν τη σωστή ώρα αφού είχαν πείσει προηγουμένως τους καταστηματάρχες που διαφημίζονταν σε αυτά, από τους οποίους πληρώνονταν, ότι η λανθασμένη ώρα στο ρολόι που είχε τη διαφήμισή τους ήταν δυσφήμιση και όχι διαφήμιση.

Ακούστε κι αυτό: είχαν ανακαλύψει έναν λασπόλακο όπου οδηγούσαν τους ιδιοκτήτες ακριβών αυτοκινήτων τύπου τζιπ για να τα λερώσουν σαν να είχαν πάει εκδρομή στο τέλος του κόσμου και μετά να τα δείχνουν στους φίλους τους για να ζηλεύουν.

Αμ το άλλο; Που σκέφτηκαν να εφαρμόσουν την ιδέα ενός Ιταλού φίλου τους που ελευθέρωνε λευκά περιστέρια σε γάμους κι αυτά ήξεραν να γυρίζουν στη φωλιά τους όπου τα περίμεναν τα μικρά τους, πώς σας φαίνεται;

Μία από τις καλύτερες ιδέες τους πάντως ήταν να εκδώσουν τα ποιήματα ενός γείτονά τους του οποίου τα γράμματα διάβαζε στα κρυφά ο ταχυδρόμος και τα ποιήματα τα διάβαζε στα φανερά ο βιβλιοπώλης. Ο ποιητής είχε έναν θείο που είχε κλέψει από τον πατέρα του μια συνταγή για σάλτσα ντομάτας για πίτσα… Είναι μεγάλη ιστορία, κάτι σαν αστυνομικό με διευθυντές τραπεζών, συμβολαιογράφους και δικηγόρους από την οποία οι ήρωες θα έβγαζαν μερικά χρήματα, αν δεν κατέληγαν στη φυλακή.

Ο μπαμπάς, όταν δεν φτιάχνει πίτες σολομού με σπανάκι για να πουλάνε μέσω ίντερνετ, δεν αλλάζει θέση στον τοίχο στα έργα τέχνης των πελατών τους ή δεν κάνει τον γελωτοποιό για έναν εφοπλιστή, ξετρελαίνεται να καθαρίζει ψάρια στο ιχθυοπωλείο έναντι ενός κιλού φρεσκότατων σαρδέλων.

Ο γιος, που κάνει μπλιαχ! όταν δοκιμάζει τις σπεσιαλιτέ του μπαμπά, που εκνευρίζεται όταν βλέπει ψεύτικα έργα τέχνης, που δεν πιστεύει στα μάτια του όταν καταλαβαίνει ότι είναι αλήθεια αυτό με τον γελωτοποιό και που κατατρομάζει όταν πάει να καθαρίσει έναν σαργό κι αυτός είναι ακόμα ζωντανός, δεν μπορεί να κρατηθεί όταν γυρίζει σπίτι του να μη διαβάσει τη συνέχεια του Όλιβερ Τουίστ από το σημείο που είχε σταματήσει να το διαβάζει, επί πληρωμή εννοείται, στην παράξενη κυρία Χ.

Αυτά και άλλα πολλά μπορούν να συμβούν όταν ένας πατέρας και ένας γιος αποφασίζουν να τα βάλουν με αυτόν τον δράκο την ανεργία.

Περισσότερες πληροφορίες