Περιγραφή βιβλίου

Μετά τον ανελέητο πόλεμο κατά της Ανίας σε μια σειρά τεσσάρων βιβλίων με τον γενικό τίτλο «Το κυνήγι της κρυμμένης ομορφιάς των πραγμάτων», ο Οδυσσέας, ο Νικόλας και ο μπαμπάς τους κηρύττουν τον πόλεμο σε μια άλλη άσχημη γριά ξεδοντιάρα μάγισσα, την Απληστία, που ξέρει να μεταμορφώνεται σε πεντάμορφη νεαρή πριγκίπισσα.

Ο μπαμπάς, που όταν ήταν μικρός Κοινωνιολόγος έλεγε ότι ήθελε να γίνει, δέχεται την πρόσκληση από τον πρώην αγαπημένο του καθηγητή Κοινωνιολογίας στο Παρίσι για μια διάλεξη πάνω στην Απληστία στην πόλη του φωτός και των μακρουλών εκλέρ. «Υπό έναν όρο», του έγραφε ο καθηγητής, «να φέρεις να γνωρίσω τους δύο γιους σου». Άλλο που δεν ήθελαν αυτοί οι δύο!

Και ο μπαμπάς άλλο που δεν ήθελε να τους εξηγήσει τα πάντα γύρω από την Απληστία και τις δύο καλύτερές της φίλες, τη Διαφήμιση και την Παγκοσμιοποίηση. Όχι πως τον ρώτησαν δηλαδή αλλά αυτός ρωτάει από μέσα του τον εαυτό του και απαντάει δυνατά για να ακούν και οι τρεις τους.

Στο αεροπλάνο για το Παρίσι, εκεί που όλα πήγαιναν μια χαρά και ο μπαμπάς μιλούσε ασταμάτητα για κάτι πολύ πολύ σοβαρά θέματα που θα έπρεπε να ξέρουν πριν πατήσουν το πόδι τους στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης, όπως για την προγραμματισμένη απαξίωση (τι είναι αυτό πάλι;), από καθαρή ατυχία αποκαλύπτεται μια ζαβολιά τους που παραλίγο να τους στοιχίσει τη ζωή…

Μήπως ήθελαν να τον τιμωρήσουν για τη φοβερή του ιδέα να περάσουν τις δύο ώρες στο αεροδρόμιο χωρίς να αγοράσουν εντελώς τελείως τίποτα; Ούτε ένα γραμμάριο σοκολάτας για τον μικρό; Ούτε εκατό γραμμάρια ζυμαρικά για τον μεγάλο; Ούτε δέκα σελίδες βιβλίου για τον μπαμπά; Ούτε. Όταν λέμε εντελώς τελείως τίποτα, το εννοούμε.

Από ποιόν έμαθαν όμως τα παιδιά να κάνουν ζαβολιές; Ε, μου λέτε; Πάει σε κανέναν το μυαλό σας;

Είχε κι αυτός ο κάποιος κάνει τη ζαβολιά του για να τους κρατήσει δεμένους με τη ζώνη ασφαλείας όση ώρα θα διαρκούσε το ταξίδι για να τους μιλάει για την καταπολέμηση της σπατάλης στη διατροφή, για τον πρώτο κόσμο, τον δεύτερο, τον τρίτο, τον τέταρτο… όχι, τέταρτος δεν υπάρχει… Για τον μαζικό τουρισμό, για την περίφημη προγραμματισμένη απαξίωση… για ένα σωρό ενδιαφέροντα πράγματα.

Τώρα, αν πιστεύετε ότι όταν έφτασαν στο Παρίσι σταμάτησαν τις ζαβολιές, είστε μακριά νυχτωμένοι. Εκεί να δείτε τι έκαναν ο ένας στον άλλο. Μέχρι και στην Ντίσνεϋλαντ τον πήγαν τα παιδιά τον μπαμπά τους! Χειρότερη τιμωρία δεν θα μπορούσαν να του βάλουν για όλα αυτά τα κοινωνιολογικά του με τα οποία τους είχε ρημάξει τις τελευταίες ημέρες για να προετοιμαστεί για τη διάλεξή του πάνω στην Απληστία.

Ναι, σιγά μην δεν έπαιρνε την εκδίκησή του αυτός που πολλές φορές έκανε σαν να ήταν μικρότερο παιδί και από τον μικρότερο γιο του…

Ας τους συμφιλιώσουμε όμως μπροστά στο καλύτερο παγωτό του κόσμου που πουλάει ο κύριος Μπερτιγιόν στο μαγαζί του στο νησί του Παρισιού. Αν και… κάθε φορά που θυμάται ότι ο μικρός του… Τέλος πάντων.

Η διάλεξη πήγε περίφημα. Ο καθηγητής χάρηκε που μετά από τόσα χρόνια είδε έναν από τους πιο αγαπητούς του μαθητές με τον οποίο έκαναν διάφορες πλάκες με τις περίεργες έρευνες καταπολέμησης της Απληστίας με πρωτότυπους τρόπους.

Όταν γύρισαν στο σπίτι τους και μέχρι να επιστρέψουν στο Παρίσι για να εκτίσουν την ποινή φυλάκισης με την  οποία είχαν τιμωρηθεί ο ένας από τον άλλο για τις ζαβολιές που έκαναν εκεί, είχαν πολλή δουλειά. Η Απληστία είναι κάτι σαν τη Λερναία Ύδρα. Της κόβεις ένα κεφάλι, που λέει ο μύθος, και να αυτή σου βγάζει τη γλώσσα από άλλα τρία κεφάλια.

Γι’ αυτό και στον πόλεμο εναντίον της πρέπει κανείς να χρησιμοποιήσει τα πιο καταστροφικά του όπλα: την φαντασία, τη δημιουργικότητα, την αντισυμβατικότητα και το χιούμορ, όπως κάνουν οι ήρωες αυτού του βιβλίου.