Ο καλύτερος μπαμπάς των νοτίων προαστίων

Η συνέντευξή μου στον Κώστα Τζούνα οπως δημοσιεύτηκε στο nou-pou-gr:

Ο συγγραφέας Αριστείδης Μιχαλόπουλος, κάτοικος Καλαμακίου και με μεγάλη προυπηρεσία στον εκδοτικό χώρο, αποφάσισε πριν από ένα χρόνο να ξεκινήσει τον δικό του ψηφιακό εκδοτικό οίκο όπου βγάζει εξαιρετικά βιβλία για παιδιά, εφήβους (σ.σ. και εσαεί εφήβους). Τα περισσότερα από τα οποία έχουν για ήρωα εκείνον και τους δυο του γιους.

syggrafeas_1

‘ΟΣΟ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΣΧΟΛΕΙΣΑΙ ΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΟΥ, ΤΟΣΟ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥΣ’

Πως αποφασίσατε να ασχοληθείτε με το παιδικό βιβλίο;

Στην Ελλάδα υπάρχουν ιδεολογικά και εμπορικά συμφέροντα που κρατάνε τα βιβλία για παιδιά και για εφήβους πολλά χρόνια πίσω. Εκδίδει π.χ. μια δασκάλα ένα βιβλίο, έχει τους φίλους της που το προωθούν ο ένας στον άλλον και νομίζουν ότι είναι ένα αριστούργημα. Μια κατάσταση που πάντα με στεναχωρούσε. Το να βλέπω δηλαδή πιτσιρίκια να κρατάνε στα χέρια τους προϊόντα που είτε υποτιμούν την νοημοσύνη τους είτε δεν τα αφορούν. Για ποιο λόγο δηλαδή να καθίσει να διαβάσει ένα παιδί τι έκανε π.χ. μια κυρία στον εμφύλιο; Αυτό είναι κάτι που μπορεί να το μάθει σαν ιστορία στο σχολείο. Αλλά ένα παιδί και ένας έφηβος έχουν ανάγκη άλλα πράγματα. Οπότε αποφάσισα να κάνω κάτι για αυτό.

Ποιο είναι το πρώτο παιδικό βιβλίο που γράψατε;

Ήταν το ‘Κοιμήσου επιτέλους’ που κυκλοφόρησε το 2010. Aν και η αλήθεια είναι ότι πάντοτε έγραφα σαν να απευθύνομαι σε παιδιά και ότι πολλά από τα 15 βιβλία που έχουν ήδη κυκλοφορήσει ήταν υπό σχεδιασμό εδώ και χρόνια. Με ενδιαφέρει έντονα η δημιουργικότητα στα παιδιά. Το πώς μπορείς να την αναπτύξεις, να τη συντηρήσεις και να τη βάλεις να δουλέψει για το καλό τους. Όπως συμβαίνει μέσα από τη νέα σειρά βιβλίων κατά της απληστίας που ετοιμάζομαι να κυκλοφορήσω. Γενικότερα τα βιβλία μου έχουν τη λογική της δημιουργίας ενός υπέροχου μικρόκοσμου, μιας φωλιάς εντός της οποίας η δημιουργικότητα των παιδιών έχει την ευκαιρία να κάνει θαύματα.

syggrafeas_2

Σε πολλά από τα βιβλία σας ήρωας είστε ο ίδιος μαζί με τους δυο σας γιους, τον Οδυσσέα και τον Νικόλα (ετών 8 και 13 αντίστοιχα). Κάτι που, ως πατέρας και εγώ, βρίσκω συγκινητικό. Και πρωτότυπο.

Μεγαλώντας ο πατέρας μου ήταν απών. Οπότε βρήκα έτσι την ευκαιρία μαζί με τα παιδιά μου να γίνω και εγώ παιδί και να παίξω και να διασκεδάσω. Δεν πρόκειται για παραμύθια, αλλά για ένα μικρόκοσμο που έχω δημιουργήσει, με τις ‘περιπέτειες’ μας να κινούνται μεταξύ πραγματικότητας και φανταστικού. Υπό την έννοια ότι δεν είναι όλα πράγματα που έχουμε κάνει. Η δικιά μου φιλοσοφία γενικότερα είναι ότι ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να ευτυχήσει με τα μέσα που του δίνονται και που δημιουργεί ο ίδιος. Και αυτό προσπαθώ να αποδείξω με όλα τα βιβλία μου. Ότι καθένας μας μπορεί να δημιουργήσει ένα δικό του βασίλειο, ένα μικρόκοσμο που εκεί μέσα θα αισθάνεται ευτυχισμένος. Ο καλύτερος δρόμος για να το πετύχεις αυτό είναι η απόκτηση παιδιών και η ουσιαστική ενασχόληση με αυτά. Άλλωστε κοινωνιολογικές έρευνες έχουν αποδείξει ότι η επιτυχία των παιδιών (οικονομική, συναισθηματική, κοινωνική) είναι συνάρτηση του χρόνου που αφιερώνει σε αυτά ο γονέας. Γιατί όσο περισσότερο ασχολείσαι με τα παιδιά, τόσο καλύτερα θα πάνε στην ζωή τους.

Πως αισθάνονταν οι γιοι σας βλέποντας πράγματα που έκαναν ή έλεγαν να γίνονται βιβλίο;

Ο μικρός παραξενεύτηκε πολύ για το πως γινόταν πράγματα που κάναμε, που φανταζόμασταν ή που λέγαμε πάνω στο παιχνίδι να καταλήγουν σε ένα βιβλίο. Ο μεγάλος το παρακολουθούσε πιο ψύχραιμα. Επίσης υπήρχαν και κάποιοι φίλοι τους που τους ζήλευαν.

aristides_photo_3

Ποιά είναι τα επόμενά σας σχέδια;

Σε λίγους μήνες κυκλοφορεί η Τρικυμία του Σαίξπηρ με φωτογραφίες από φιγούρες Playmobil τις οποίες έχω φτιάξει εγώ, ενώ αυτή την εποχή γυρνάμε την Οδύσσεια με Playmobil. Έχω γράψει το σενάριο ώστε να είναι προσαρμοσμένο για παιδιά και μαζί με τους γιους μου στήνουμε κάθε λήψη με φιγούρες Playmobil και την φωτογραφίζουμε. Επίσης συνεχίζω την προσπάθεια να πουλήσω τα δικαιώματα των βιβλίων στο εξωτερικό. Ήδη ένα από αυτά, το ‘Οι ιππότες της αναποδογυρισμένης ετικέτας’ έχει μεταφραστεί στα αγγλικά.

Που θα προτείνατε σε ένα γονιό που μένει στα νότια προάστια να πάει με τα παιδιά του;

Σε χώρους που μπορούν να καθίσουν πολλές ώρες τα παιδιά με βιβλία. Όπως π.χ., από τη στιγμή που δεν έχουμε βιβλιοθήκες, στο Public στη Γλυφάδα. Μας αρέσει να παίρνουμε δεκάδες παιδικά βιβλία, να πηγαίνουμε στον 2ο όροφο όπου έχει ένα τεράστιο τραπέζι και θέα στη θάλασσα και να καθόμαστε.

*Ο Αριστείδης Μιχαλόπουλος έχει επίσης γράψει μια σειρά βιβλίων για τα μουσεία της Ελλάδας, μια ιστορία της ελληνικής τέχνης και ένα πολιτιστικό οδηγό για την Ήπειρο και την Μεγάλη Ελλάδα.